Het geweldige leven van een TTO-leerling

Ongeveer vier jaar geleden was mijn eerste schooldag op de middelbare school. Trots dat ik was, want mijn eerste schooldag betekende nog zes jaar genieten van een tweetalig atheneum studie (en dus ook gelijk elke dag een uur heen en weer fietsen). En vanaf die dag, jongens, vanaf die dag was mijn leven verbeterd en werd het alleen maar beter. Dit is waarom:

1. Mijn engels werd beter dan dat van mijn leraren

Want echt, het Engels van mijn leraren is om te huilen. Ik wil nu niet zeggen dat het Engels van ál mijn leraren slecht is, maar van de meeste toch echt wel. In Nederland werkt het namelijk zo dat je je altijd kunt opgeven om in het Engels les te geven, je niveau Engels maakt niet eens uit - je hoeft namelijk pas twaalf jaar na je eerste lesdag in het Engels een certificaat te halen om daadwerkelijk les te mogen geven in het Engels. Leuk is het: de hele dag luisteren naar leraren die geen Engels kunnen maar denken dat ze toch maar beter Engels kunnen omdat ze een leraar zijn. Verder heb ik wel echt respect voor leraren, hoor. Voor nu probeer ik me maar niet te erg te irriteren aan het niveau van mijn leraren ("Helloo studunts, welkom too klaz, todej we're gonna talk about solusjons. Turn to pege turtie-eejt to de part wis de purpel tekst.") en soms spreek ik zo veel Engels dat ik bepaalde woorden in het Nederlands niet meer ken. Wat zijn linear inequalities ook alweer?

2. TTO-leerlingen worden onwijs voorgetrokken

Ik zit op een school waar vmbo, havo én vwo leerlingen op zitten en "wij zijn de meest intelligente studenten van de school" dus van ons wordt het meest verwacht qua inzet en prestatie. Wat een feest! Elke dag voor elk vak huiswerk? Kunnen we wel aan. Elke dag een of twee toetsen? Krijgen we wel in onze kop, joh. Culturele reisjes? Hoort erbij! Want we moeten natuurlijk veel weten over de wereld (ahum, Noord-Brabant). Kosten? Maar veertienhonderd euro voor een dagje Amsterdam. Waarom ook niet. Uren? 168 per week. Maar hoe zit het dan met vmbo- en havo-leerlingen? Vijftien uurtjes per week, twee toetsen per schooljaar, drie euro per klassenuitje.

3. Ik heb de wereld verkend

Ja ja, dat hoor je goed. In groep acht klonk alles heel cool omdat we hoorden dat we in de eerste naar Engeland zouden gaan en in de vijfde zelfs naar New York. Wauw. En inderdaad, we gingen in de eerste naar Engeland. Naar York om precies te zijn. Was het allemaal een grap? Nee hoor, want in de vijfde zouden we alsnog naar New York gaan. Hoe dan ook, York was geweldig. Zoals ik al duidelijk had gemaakt, worden TTO-leerlingen enorm voorgetrokken. Terwijl de hele eerste klas naar 's-Hertogenbosch ging, gingen wij naar Engeland. Voor een mild prijsje van, weet ik het, vijftienduizend euro sliepen we in een herberg met kapotte douches, wc's met wapperende deuren en ontbijt van Lidl-kwaliteit. Niet dat ik Lidl van bizar slechte kwaliteit vind en niet dat we echt vijftienduizend euro per persoon hebben betaald, maar tweetalig onderwijs is wel enorm duur en voor dat geld had ik wel meer verwacht van onder andere de verblijfplaats in Engeland. 

In de tweede gingen we naar Zeeland. Ja, Zeeland.  Zee. Land. Dat reisje was rond de vierhonderd euro en duurde drie dagen. Duur? Nah. Leuk? Ja man, echt de shit.

Dit jaar gaan we naar Engeland. Van mijn vrienden, die vorig jaar zijn geweest, heb ik gehoord dat we net zoals in York in een herberg gaan slapen, maar dan een slechtere versie. Blijkbaar heb je in je kamer zo weinig ruimte dat je je koffer onder je bed moet schuiven en dat is al je plek. Het stinkt, het is slecht schoongemaakt en als het je geluksdag is, ligt er een drolletje in het toilet.

In de vierde gaan we op uitwisseling naar Duitsland (of Italië? Geen idee) voor, ik geloof, vierhonderd euro. School boekt het goedkoopste vliegtuigticket waarbij je een koffertje van dertig bij dertig centimeter mee mag nemen en houdt de rest van het geld zelf. Grapje, hoor. Maar dat van het vliegtuigticket was wel waar.

Hoe zit het dan met New York, in de vijfde? Oh, dat was maar voor een jaar als proefje. Wij mogen stage doen in het buitenland en krijgen daarvoor vijfhonderd euro, wel de vijfhonderd euro die we zelf moesten bijdragen. Natuurlijk! Wat gebeurt er eigenlijk met de andere vierhonderd euro die we nog extra in de vijfde moeten betalen?

Kortom: het niveau Engels van de meeste leraren die mij les geven is zacht uitgedrukt bagger, tweetalig atheneum leerlingen krijgen enorm veel huis- en leerwerk (al moet ik niet zo veel zeuren, ik zit nog niet in mijn laatste jaren) en een tweetalige opleiding is enorm duur.

Maar lieve lezer, neem dit artikeltje met een korrel zout. Ik was vooral sarcastisch en ik denk dat andere tweetalig atheneum leerlingen mij ook wel begrijpen. Als je de kans krijgt om een tweetalige opleiding te volgen, neem die dan, want het intensief leren van een andere taal is echt leuk en je komt best interessant over als het ingevuld staat op je CV (als je dat dan niet al was). Ik neem het mijn slecht-Engels-sprekende leraren ook echt niet kwalijk dat ze niet zo goed (lees: geen) Engels kunnen, want zulke opleidingen bood Nederland vroeger nog niet aan. Complimenten voor de leraren die wel goed Engels spreken, trouwens. Verder ik ben wel blij dat we veel huis- en leerwerk krijgen, want school is belangrijk. Ja, ik heb zojuist op het internet gezet dat ik school belangrijk vind. Het is ook wel leuk dat onze school moeite doet om reisjes te plannen, maar soms is het gewoon de moeite niet waard. 

O ja, wat is een tweetalige opleiding? In mijn geval krijg ik lessen in het Nederlands en Engels. Ik krijg ongeveer 75% van mijn vakken in het Engels en tijdens Engelse lessen krijgen we geen makkelijke woordjes, maar vooral grammatica. Onderschat het niet, het is namelijk niet zo makkelijk als mensen denken. Engels is moeilijk. Net als Nederlands.

Maar jongens, een tweetalige opleiding is de shit. Nu ga ik maar eens beginnen aan mijn huiswerk, want natuurlijk heb ik morgen voor elk vak dat ik krijg een paar kilo's aan opdrachten.