Boekrecensie: The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time

The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time (of Het Wonderbaarlijke Voorval Met De Hond In De Nacht) is een detectiveroman, maar geen die lijkt op welke dan ook. Christopher Boone is vijftien, woont alleen met zijn vader sinds zijn moeder is gestorven en heeft het Syndroom van Asperger. Hij houdt van lijsten, patronen, de waarheid en heeft een hekel aan de kleuren geel en bruin. Wanneer hij vier gele auto's achter elkaar geparkeerd ziet staan, is het een Zwarte Dag, wat betekent dat hij niet eet of praat en in zijn eentje wiskundige sommen oplost om rustiger te worden. Wanneer hij in een ruimte met veel (nieuwe) mensen komt, begint hij te grommen als een hond om het geluid en de pijn die hij voelt te blokkeren. Christopher vertrouwt mensen niet en schijnt een vorm van misantropie te hebben - dit is waarschijnlijk een van de redenen waarom hij nog nooit verder dan het einde van zijn straat is gekomen in zijn eentje. Maar wanneer hij uitvindt dat de hond van de buurvrouw vermoord is, begint hij in zijn eentje een avontuur dat zijn hele wereld op z'n kop zal zetten.

Anni, heb je het tweede deel van The Hunger Games nog steeds niet uit? Nee. Dit ging voor (maar ook omdat het wederom voor school moest). Ik heb dit boek zo'n twee jaar geleden gekocht, had 'm voor de helft gelezen en stopte toen weer, maar ik heb eigenlijk geen idee. Want wejo, dit boek is geweldig. Christopher Boone vertelt dat hij grappen niet begrijpt en niet grappig is, maar ik vind hem hilarisch. Het is geen spannend boek, integendeel zelfs, ik vind het gewoon erg vermakelijk. Van meerdere mensen heb ik gehoord dat ze het een saai boek vonden, omdat hij bijvoorbeeld echt twintig bladzijdes schrijft over wat hij ziet en hoe hij zich voelt (niet letterlijk twintig hè), maar ik vind dat juist geweldig, evenals veel anderen. Ook is Christopher erg slim en vertelt hij veel algemene feitjes in zijn boek, zoals dat een mens blind is wanneer hij knippert. Super interessant. Christopher is een beetje een hele erge sukkel soms, net zoals ik, en daarom denk ik dat ik het boek zo zo zo leuk vond. Ik heb een beetje spottende humor en ook heel veel zelfspot, oké.

Een paar stukken uit het boek:

 'All the other children at my school are stupid.' (deze gedachte alleen al maakt Christopher geweldig) 'Except I'm not meant to call them stupid, even though this is what they are.'

'Mr Jeavons said that I liked maths because it was safe. He said I liked maths because it meant solving problems, and these problems were difficult and interesting, but there was always a straightforward answer at the end. And what he meant was that maths wasn't like life because in life there are no straightforward answers at the end. I know he meant this because this is what he said.'

'And people who believe in God think God has put human beings on the earth because they think human beings are the best animal, but human beings are just an animal and they will evolve into another animal, and that animal will be cleverer and put human beings into a zoo, like we put chimpanzees and gorillaz into a zoo. Or human beings will all catch a disease and die out or they will make too much pollution and kill themselves, and then there will only be insects in the world and they will be the best animal.'

Dit boek is zeker een aanrader als je wil lezen over een jongetje van mijn leeftijd met het Syndroom van Asperger op een leuke en grappige manier. Het enige jammere is, is dat het boek snel uit is. Als je dat een minpunt vindt, dan. Als je nog op de middelbare school zit en op havo of vwo, moet je dit boek vast nog wel lezen van je docent Engels.

Beoordeling: 3,5/5